Osobny Teatr Osobny

Ze zdumieniem odkryłem, że istnieją już dwa pokolenia teatrologów, którzy Grotowskiego nic nie widzieli... impulsem był dla mnie esej Agaty Adamieckiej-Sitek „Grotowski, kobiety i homoseksualiści ”. Ten tekst rzucił mi inne światło na wszystko.  Tadeusz Słobodzianek , autor "Sztuki intonacji" o Bossie.                               Grotowski nigdy nie był moją fascynacją. Dość szybko i intuicyjnie uświadomiłam sobie, dlaczego to nie jest tradycja, która mnie pociąga, i niespecjalnie chciało mi się przecierać szlaki „krytycznej recepcji”. Ale kiedy okoliczności zmusiły mnie do obcowania z tekstami Grotowskiego, poczułam, że jako członkini zespołu redakcyjnego  Tekstów zebranych  powinnam sprecyzować i ujawnić moje stanowisko. Agata Adamiecka-Sitek, Leszek Kolankiewicz:   Korespondencja , „Didaskalia” 2013 nr 114                                                                                                     W ostatnim spektaklu Grotowskiego wykluczone z rejestrów kulturowej

Monika Strzępka wygrała konkurs na dyrektorkę Teatr Dramatyczny i obejmie funkcję 1 września 2022 roku - poinformował na swoim koncie profilowym FB Artur Jóźwik, dyrektor Biura Kultury w U. M.St. Wa-wy.  Pop- podkulturka dresiarstwa , braku gustu, oraz horyzontów: wulgarność i prymitywne słownictwo - pogarda dla demokracji i zasad przyzwoitości krąży już nie jako widmo, ale zakorzenia się. Akurat w Pałacu z nie całkiem zatartym imieniem Stalina, to w mieście pod rządami PO rzecz charakterystyczna... Lewizna skutecznie prze po władzę! Kto ręki przyłożył jako współwinny niech otwiera szampana. Kolaboracja - choćby z rządowym Starym Teatrem i udawaniem bojkotu w Gildii - okazała się opłacalną. Brak polityki kulturalnej państwa, w którym rozdawnictwo mamony, a nie egzekwowanie głoszonych przez siebie zasad rży u płota i skutkuje negatywną selekcją. Bolszewicka mentalność  to wynik "pochodu przez instytucje" (doświadczania, że to się opłaca!) i b r a k u  a l t e r n a t y w y ze

"Prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym jak kończy, a nie jak zaczyna" - Leszek Miller Mam powody by nie cenić dorobku i osoby Tadeusza Słobodzianka, ponieważ go (dwuznaczność) znam... Widziałem liczne przejawy konformizmu, a także katastrofalnie POKRĘTNĄ wybiórczość - wykluczenie pod kłamliwym pretekstem Włodka Staniewskiego (pierwszego wśród najpierwszych ucznia), przy okazji konferencji o Jerzym Grotowskim w Dramatycznym w 2019 roku, więc szedłem na sztuki o Bossie z najgorszymi przeczuciami... Biało-ruski satrapa na urzędzie w lewym skrzydle PKiN odstręcza, nie zachęca do obcowania z twórczością i kulturą osobistą, i nie można mu ufać . Odpukuję, bo mnie zachwyciły!  "Sztuka Intonacji" to najmądrzejszy tekst Autora i świetnie zrobiony przez Annę Wieczur-Bluszcz spektakl o egzystencjalnej kondycji człowieka w historii ostatniego półwiecza .  Rys biograficzny: Grot jako uczeń, jako pretendent i jako guru współczesnego teatru; Jurij Zawadski, jego profesor z GITI

Tylko głupcy spieszą tam, gdzie aniołowie wzdrygają się wejść.                                                     Alexander Pope  Są więc ludzie wiary w zmianę i ludzie wiary w sens.                                                        Pierwsi gonią za uspokojeniem swoich lęków egzystencjalnych w duchu wiary w "postęp" oraz przez działania na rzecz nowości niezależnie od tego, czy to nowe jest lepsze. Często gardzą "konserwatyzmem" racjonalnych oponentów i gotowi są zmuszać ich do marszu ku rzekomo lepszej przyszłości w myśl abstrakcyjnych teorii.                                                                Drudzy, w ślad za Arystotelesem, najpierw przyglądają się naturze świata i dopiero wtedy roztropnie analizują cele zmian i ryzyka, które niesie każda zmiana, oraz dążą do zwiększenia ładu w świecie , który może wymagać zmiany, a może wymagać obrony status quo.      Wojciech Roszkowski – Jak to powiedział świętej pamięci Kornel Morawiecki – ojciec obecnego pr

J. Kopciński: „ nic bardziej zachwycającego w teatrze Cieplaka nie widziałem ” - Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, Nieskończona historia Artura Pałygi, reżyseria Piotr Cieplak, scenografia Andrzej Witkowski,  prapremiera 10 marca 2012 2012 Warszawa - Ogólnopolski Konkurs na Wystawien ie Polskiej sztuki Współczesnej - nagroda za scenografię przedstawienia „ Nieskończona historia ” w Teatrze Powszechnym w Warszawie; Piotr Cieplak: 2012 Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej - nagroda  dla przedstawienia w kategorii „najlepsze przedstawienie” i nagroda za reżyserię _ „Nieskończona historia” Teatru Powszechnego w Warszawie; 2012 Warszawa - Nagroda im. Konrada Swinarskiego za - j. w. w Powszechnym KONTAKTHOF („to miejsce w którym się spotykamy szukając kontaktu, by pokazać się lub zasłonić, z lękami, z pragnieniami”). Scenografia i kostiumy: Rolf Borzik Premiera:  9 grudnia 1978 r.  Czas trwania:  2 godziny 50 minut JACEK KOPCIŃSKI, „Teatr” 11/2012

Degradacja poziomu intelektualnego Instytutu Teatralnego postępuje w zastraszającym tempie! Ruchawka ANTYKULTURY ma tu swe finansowane przez socjalistyczny rząd PiS źródła! Owoc z zatrutego drzewa - sfałszowanego konkursu, gdzie n i e   w s z y s c y kandydaci zostali przesłuchani przez jury w pełnym składzie , a mimo to podjęto niezgodny z prawem i przyzwoitością werdykt o "nie rozstrzygnięciu " - skutkował odwojującym dla władzy rzuceniem na placówkę urzędoli o umysłowości "w zarękawkach" i dowiezieniem rządową limuzyną koniunkturalnie konformistycznego badziewia...                                                         Z przyłożenia rączek części środowiska (powstała przecież z tego niejaka "Teatrologia.info", a i redakcja "Teatru" się pożywia), więc (nie)dobra zmiana musi wziąć efekty na własne biusta, tym bardziej, że wg. konstatacji Wojtka Tomczyka z "Bezkrólewia" nie bardzo ma gdzie uciekać! Ja tam nawet nie o tym, że frekwenc