po balu

Teatry rzekomo grają, a więc się "odmrażają"...
I co z tego?

Nie pytam o gaże, to znaczy normy jako dodatki za rolę do pensji etatowych, ponieważ premierowi Glińskiemu - o ile się dobrze orientuję - moniaki na drzewach ogródka w ministerstwie nie rosną, więc to długo nie może potrwać...
Dlatego występki w "warunkach sanitarnych" sensu nie mają!

Od pierwszych dni wprowadzonej kwarantanny i obostrzeń z nią związanych, mieliśmy przekonanie, że ta sytuacja bardzo mocno wpłynie na sektor kultury i branży kreatywnej - pisze Gildia R. i R. i jak mawia jeden z jej (przepraszam za wyrażenie) członków: "dupy nie urywa"...
- Jeśli restrykcje związane z pandemią nie zostaną zniesione, uruchomienie teatru operowego może być nierealne - wskazał w rozmowie z PAP dyrektor Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Waldemar Dąbrowski.
O! Tu przynajmniej konkretnie i na temat, choć pod prąd ogólnie udawanemu optymizmowi.
Jakub Orliński: "Frustracja jest duża. Sportowcy wrócili, można chodzić do baru czy restauracji, ale my jesteśmy na końcu tej drogi. Można oczywiście wpuścić ludzi do teatru, posadzić co dwa, trzy miejsca w co trzecim rzędzie... I co? To nie jest takie fajne śpiewać do prawie pustej sali. Ale cóż, jeśli tylko będzie taka możliwość, wszyscy z niej skorzystamy. My, wykonawcy, potrzebujemy tego. I nie myślę tylko o stronie finansowej - choć to ważne, bo teraz nikt z nas nie zarabia - ale o potrzebie uprawiania zawodu. Tak tęskno mi do pójścia do teatru, opery, na jakiś koncert. Uwielbiam wrażenia na żywo. Żaden filmik na YouTubie mi tego nie zastąpi, żadna płyta. To jest zupełnie inny rodzaj zabawy". 

Lepiej posłuchajmy, co czuł Grześ Małecki, bo to dobry aktor: "granie w tzw. reżimie sanitarnym nie jest sytuacją normalną. Burzy ideę teatru, ogranicza i widza, i aktora. - Białe kartki z napisem „Prosimy nie siadać” i maseczki na twarzach sprawiały smutne wrażenie. Widz powinien mieć wolność i komfort oglądania, które udzielają się też aktorom na scenie, tymczasem sytuacja była krępująca i dla widzów, i dla wykonawców. Dla mnie ten spektakl był… niewygodny. Jest jakaś więź, która wytwarza się pomiędzy aktorami a widownią w czasie spektaklu. Wie o tym każdy, kto choć raz był w teatrze. Przy większej widowni jest lepsza energia, widza się słyszy, czuje, jest wręcz „dotykalny”. Dziś miałem poczucie zagrania jakby połowy spektaklu"...
O swoich wrażeniach z TN pisałem, że, owszem, chcemy, ale wszystkie te okoliczności trącą wymuszoną sztucznością, i o ile aktor da radę, na widowni króluje nieufność, a nawet strach spychany na innego - ja jestem w porzo, w kagańcu, ale ten tam, nosa nie zakrył... "Co mu bede ten nos tulerował...?"
Na dłuższą metę tak się teatru robić nie da...

Antyrządowy plotkarz, Drewniak, sprzedał insynuację, że odmrożenie jest po to, by teatrom się nie udało, i ministerstwo miało podkładkę, aby więcej nie finansować (?)
O tyle taki domysł trzymałby się kupy, gdyby ktokolwiek z zainteresowanych choćby bąknął, że teatrów jest za dużo, pieniądze będą potrzebne na ważniejsze straty, więc? A właśnie... Warto by pomyśleć o samoograniczeniu. Zaprogramowane, to znaczy przemyślane, w odróżnieniu od wymuszenia sytuacją mogłoby pozwolić zachować kontrolę nad nieuniknionym - i niezbędnym! Bez tego wygląda, że wszyscy grają w to, by było tak, jak było...
I to robi rząd zmiany, o której najzagorzalsi prawacy zapominają, że miała być dobra. Dziś raczej mierny, byleby był wierny. Cała para idzie w wybory, a potem się zobaczy...

Tymczasem, "naszemu zwycięstwu" nie przysłuży się teatr - prof. Gliński najwyraźniej machnął nań ręką - tylko spory światopoglądowe: to jest temat, który polaryzuje i mobilizuje po stronie.
Jeszcze o "Klątwę" można się było pospierać, ale że dziś grozi, że coś wystawi Maciej Nowak? Toż to śmiech na sali. O! LGBT to jest zadyma. A z plusem?

Prawda, jaka klata? Jak nie przymierzając, narodowy teatr...

Dobrze, przesadzam, Jasiu tylko w gębie mocny (bo widać, że bladzioch), ale ideologicznie to idzie dziś wpieriod. Wnuki Aurory znowu by chciały puścić bąka z pancernika, jak nie z powodu zaśmiardniętego mięsa, to:
"LGBT jest dosyć niefortunnym akronimem. Jeżeli mówimy o samym akronimie, to oczywiście mówimy tylko o ludziach. Ale nie w tym znaczeniu jest to najczęściej używane; zazwyczaj do usprawiedliwiania histerii aktywistów, którzy przekonują, że wspierają te osoby. Możliwe, że cała ta dyskusja jest przesadzona. Samo określenie „ideologia LGBT” prawdopodobnie niczym nie różni się od tego, co jeszcze rok temu nazywano „ideologią gender”. A jest ona tylko odpryskiem różnych teorii neomarksistowskich, które zakładają, że świat dzieli się na tych, którzy są uciskani i tych, którzy zadają im cierpienie. A jest to wizja bardzo uproszczona" (mówi gej, niekoniecznie aktywista). 
Tyle, że po teatrach i często po ulicach hasa, na golasa.
W imię "tolerancji", oczywiście... Ba, tyle, że to "tolerancja represywna" w pochodzie przez instytucje i rewolucji postmarksistowskiej w kulturze i sztuce.

I tu rządowi pandemiści zamykając teatry i gospodarki pchają mimo woli występy na ulice. Do tego jeszcze "ocieplenie klimatu" i obudzimy się z ręka w nocniku w "nowym wspaniałym świecie"...
Goli ale poszczepieni!