konterfekt konformisty

Nie płaczę po Klacie, płaczę po Zembrzuskim.

Ale tylko jedna połowa mnie płacze, druga się śmieje. Bo choć, jak słyszę, w Starym Teatrze żałoba i stypa, to przecież wszystko to jest śmiechu warte. Ale po kolei.

Nie kibicowałem Klacie. Człowieka nie znam w ogóle, reżysera – za mało, by mieć wyrobioną opinię o jego dokonaniach, także dyrektorskich. Nie bolałoby mnie, gdyby stanowisko dyrektora Narodowego Starego Teatru (NST) objął na drugą kadencję, choć pierwszą pełnił z dość wątpliwego nadania ministra Zdrojewskiego, polityka PO. Nie boli mnie też, że dyrektorem nie został. Zresztą na starość mam coraz większą rezerwę wobec rzeczywistości i to wszystko ani mnie ziębi, ani grzeje. Piszę felietony for fun.

Kibicowałem natomiast – może nie uwierzycie – Zembrzuskiemu. Nie dlatego, że byliśmy kolegami od czasu studiów, więc przez dobre trzydzieści parę lat, a tym bardziej nie dlatego, że nasze koleżeństwo nie bez przykrości zerwałem, gdy poglądy i opinie Zembrzuskiego – zawsze radykalne: i wtedy, gdy za idola miał Michnika, i wtedy, gdy zastąpił go Kaczyńskim (nie on jeden…) – przekroczyły akceptowalne granice. Kibicowałem, bo byłem ciekaw – nie bez dozy perwersji – czy jego manifestacyjne deklaracje ideologiczne i polityczne okażą się wystarczającą rękojmią sukcesu, którego zresztą kandydat był pewien do tego stopnia, że ogłosił daty premier w nowym sezonie NST pod swoją dyrekcją. Czyli jak pisał klasyk: „już był w ogrodzie, już witał się z gąską”.

Mam Janusza Majcherka za inteligentnego - taki zawsze był i pozostaje ("śmiechu warte"?). Tym gorzej: pokarzę jego moralny upadek, bo "zdrada Klerków" (Benda) cały czas działa i psuje.

"Toksyczna inteligencja" przydaje się totalnemu opozycjonowaniu, ale nie dyskusji i przeciwstawianiu sobie racji. Sądzenie podług swych intencji, bez konfrontacji z realną rzeczywistością, z wykluczeniem innych zdań, prowadzi do wniosków modnych tylko u siebie, we własnych okopach mentalnych twierdzy. Posługiwanie się retoryką wtykającą komuś w brzuch radykalizm, przy odrzucaniu obowiązującego prawa i werdyktu wyborczego, oznacza nie przepracowanie osobowości i zastąpienie rachunku sumienia klasycznym wyparciem! UCIECZKĘ Z GĘBĄ W RĘKACH.

Cóż stąd, że siebie samego widzi tradycjonalistycznie i felietonowo - to przejaw wishful thinking i obniżenia standardów publicznego życia intelektualnego.
To samousprawiedliwienie.
Śmiechu wart taki...

Psychologizując, widzę, że Janusz zawsze robił za prymusa... Niekoniecznie szło to jak z płatka, więc i koszt przez lata bywał topiony... 

Nigdy nie pracował, że się tak wyrażę, na swoim, zawsze z polecenia i u państwa, na etacie (u Dejmka, Englerta, Seweryna za Kaczyńskiego, Tuska i Unii Wolności), zawsze "na pasku", jeśli nie wątpi i spragnienia, to politycznego uzależnienia.

Pryskał z tego do Poznania, już raczej na etapie "Ósemek" w schyłkowym okresie świetności Teatru Ósmego Dnia, z gorliwością neofity wykorzystującego swe kontakty dla promowania, reklamowania i załatwiania...Czyli, nieświadomie (?) przenosił mechanizmy zniewolenia i korupcji do świata, w którym chciał być wolnym, bez świadomości heglowskiego ugryzienia, skutkującego "nowym wspaniałym światem" niewolników!

Dużo czytał! Świetnie, bywało, pisał i długo zachowywał zdrowy rozsądek. Nie mówię o gustach, które często z nim (oglądając dużo, dużo, dużo więcej) podzielałem, tylko o odróżnianiu sedna od fałszu, jakości od podróbek... 
Chapeou bas.
Zatem, może o "gąsce" (kto "się witał", a kto konsumuje)? 

Aż historia przyspieszyła: demokratyczną decyzją większości od władzy został (to jest dopiero w trakcie) odsunięty jego "salon", środowisko i po marksistowsku zapośredniczony sposób widzenia (brania złudzeń za to, co do wierzenia).

Hop, hop, "konstytucja, konstytucja" i KOD: komuchy ochraniają dupy! Bez prezentacji jakichkolwiek dowodów. Udowodnijcie mu, że nie jesteście wielbłądem. Bo tak im się podoba. Ten się śmieje, kto się śmieje...

Majcherek na zmianach niczego finansowo nie traci, przeciwnie, mało racjonalna polityka   ministerstwa pozwala doić Struzika i Zwinogrodzką (tylko psychicznie mu odbija, bo mnie wytyka Michnika z '76 i Kaczyńskiego dzisiaj; to się nie nazywa projekcja, aha?).

Napisałem już książkę o tym rodzaju zakażonego ukąszeniem i degenerowanego lewicową praktyką upadku "klerka" - w polityczną poprawność, ale przede wszystkim w "NIE" - nie odróżnianie dobra od zła; mniemam, że dla miłego grosza (?)

Po przeczytaniu zdenerwował się i zwolnił z uprzejmości. Trafiony? Zatopiony... 
Bo to o nim - też!

To jest historia wielu. Z im wyższego intelektualnie poziomu spadają, tym większy publiczny... bęc (i dopiero zmiana). No, to śmiej się pajacu...