A gdyby tak konkretnie - po efektach, tyle, że ja o czymś na czym się znam, czyli sytuacji w teatrach.
Otóż, od Słupska aż do Zakopanego rządzi w kraju tylko jeden jedyny model (światopogląd) teatralny realizujący program totalnej opozycji, sprzeciwu i kontestacji polityki rządowej.
Przykładem niech będą "Dziady" ze zbuntowanego Słowaka, nie Mickiewicza tylko Kleczewskiej, z kolektywem spod znaku esesmańskiej błyskawicy; intronizująca się pizdencją z gutaperki, Strzępka, z ideologią świetlicy Krytyki Politycznej to kolejny rezultat rozpanoszonego zjawiska. A imię jego: całkowita kapitulacja państwa w dziedzinie zarządzania kulturą, koniunkturalizm i konformizm, oraz rozbrajająca amatorszczyzna wybranych przez większość do sprawowania rządów w państwie.
Czy to wynik odpuszczenia ("nie zadrażniania") opozycji, czy lekce sobie ważenia komediantów trudno jednoznacznie orzec, ale ponieważ mówimy o dziedzinie (ja wiem, że minimalnie interesującej elektorat) pokrewnej propagandzie, to jej zaniedbanie otwiera szeroko drzwi klęsce wyborczej i powrotowi ryżego Tuska, oraz wycięciu równo z trawą wszystkiego, co dzisiaj, mimo, że nieudolnie, podtrzymuje ten układ.
Nie twierdzę, że MKiDN ma wpływ na świadomość artystów - tę, najczęściej dla siebie przegrało... Ale ciągle ma zasadniczy wpływ na ich portfele!
Zatem, publicznie zapytuję: obywatel ma z podatków finansować komucha (i kryptofaszystę) Skrzywanka? A dlaczego? Dlaczego MKiDN hoduje sobie finansowo, poprzez bezmyślny sponsoring śmiertelnych wrogów?
Najlepszym rozwiązaniem byłby oczywiście w tej sytuacji wolny rynek: niech komuniści z "wolnego miasta Szczecin" zapracują sobie poprzez sprzedaż swoich produktów na utrzymanie. Niech zbolszewizowana Strzępka zarobi na destrukcję w Pałacu im. Stalina.
Czemu Gliński ze Zwinogrodzką finansują sznur, na którym ta totalna chołota chce ich wywlec nie tylko z ich posad, ale i mnie, obywatela, unużać w swoim nieuctwie i ideologicznym kłamstwie, nie raz w dziejach kończącym się tragicznie? Czemu to się odbywa za publiczne pieniądze?
Odpowiedź wydaje się oczywista. Bo tego wymaga polityka... Otóż, twierdzę, że żadnej racjonalnej polityki w tym nie ma, jest tylko krótkowzroczność i kapitulacja. Kompletny brak alternatywy instytucjonalnej (a trudno by teatr powstawał po piwnicach) dla tego, co jest i króluje, jako brak innicjatywy po stronie rządzących.
Bez sowitego państwowego dotowania większość tych opozycjonistów z bożej łaski poszłaby z torbami, bo ani Berlin, ani Moskwa na nich nie czeka. To co ich żywi to nienawiść do demokratycznego werdyktu wyborczego i urzędole z ministerstwa: granty, stypendia, dotacje, dofinansowania, etc.
Sami sobie gotują swój los!
Komentarze
Prześlij komentarz