dlaczego to pandemio-ściema zlikwidowała u nas teatr

tym, co w każdej wspólnocie potrzebne jest bardziej niż prawo i sprawiedliwość - jest przyjaźń między jej członkami i uczestnikami.

Prof. Andrzej Nowak za Arystotelesem
 

Wszystkim oszukującym siebie i adorującym towarzystwo, jakoby teatr się wznowił (w lutym, wiosną, nie wiadomo kiedy) dedykuję lekturę ksiąg VIII i IX Etyki nikomachejskiej Stagiryty Arystotelesa.

Mowa o "przyjaźni", którą w dobie partyjnego "Prawa i Sprawiedliwości" zamiast tych wartości wystarczy określić minimum wspólnoty... Pisałem już o tym, że bez niej teatru nie ma, bywają występy.

Konieczność "zachowywania dystansu" wyklucza jakąkolwiek zbiorową działalność na scenie i na widowni. Strachu o życie się nie gra - dostaje się go z telewizora od decydenta!

Brak zaufania do instytucji kultury takich jak kina czy teatry argumentowany jest długim przebywaniem grupy ludzi na zamkniętej przestrzeni. Ale przecież ważniejsza jest niezdolność wspólnego odróżniania dobra od zła, bez czego nie istnieje dialog i możliwość porozumienia. Nie ma w jakiej sprawie robić teatr, a zatem to już nie tylko gospodarka i finanse, ale katastrofa aksjologiczna zrujnowała teatr.

To część większej całości, dla której spolaryzowanie i zatomizowanie obywateli praktycznie w każdej sprawie - od zasięgu "pandemii", przez rodzaj restrykcji a na skuteczności szczepionki skończywszy - zgody nie ma i nie będzie!

Wzajemne rozpętanie n i e n a w i ś c i to ewidentny dorobek władzy w zarządzaniu pandemicznym zniewoleniem; miejsca na rozrywki i igrzyska brakuje na rynku, gdy cena chleba wzrasta. Złość nie jest udawana, tego nie da się skanalizować w starych dekoracjach.

Nie ma płaszczyzny porozumienia z wielokrotnie okłamującą władzą, i nie ma znaczącej większości, która byłaby w stanie opowiedzieć się po stronie wartości. 

Demokracja upadła, zlikwidowano wolność słowa, ale na rynku mądrzą się koledzy, którzy mają jakieś plany. Oszukują, oszukują... Inni cenzorują. Zaraza nigdy się nie skończy. Świat, który znaliśmy minął. 

Ponieważ nie ma dialogu - jest wojna, a przecież: inter arma silent Musae !                               I dlatego na przykład krytyka czy gloryfikacja powiedzmy Poniedziałka nie ma we wtorek żadnej wartości (po co komu recenzje z czegoś, czego nie można sprawdzić, samemu oglądawszy?)

Polityka - politycy - doprowadzili nas do ruiny (kupując sobie głosy zapomogami), więc kultura się nie liczy! Projekt "plandemia" ma być przeprowadzony - dla zarabiających - po trupie wszystkich i wszystkiego, co temu przeszkadza...

Igrzyska wadzuchna zafunduje elektoratowi w telewizji - w sieci! I basta...

Wracając do teatru: w kryzysie ekonomicznym i zamachu na nasze oszczędności (lekceważeniu prawa przez rząd oddający teatr totalnej opozycji) nie ma realnych przesłanek dla marzenia o powrocie do normalności. Zależy na tym tylko chcącym zarobić, a teatr ma służyć publiczności...

Dlatego czytając te wszystkie zapowiedzi premier, sprawozdania z planów i epatowanie tytułami wzruszam ramionami.

Nie ma żadnych racjonalnych przesłanek dla powrotu do normalności w teatrze.

Rządowa propaganda i wyczerpana kasa nie przywróci teatrowi zaufania.

Nie wzbudzi przyjaźni i wspólnoty.

Każdy sobie będzie rzepkę skrobał - po ogródkach i piwnicach (mamy tradycję "teatrów domowych"), a Glinski będzie rozdawał posady dla administrowania instytucjami teatralnymi i nasyłał Sanepid.

O teatrze jaki znamy należy zapomnieć 

(przynajmniej do upadku rządu PiS - ale nie widzę alternatyw)!